Αμαρτία είναι...

Το να πλαγιάζεις με τις περιστάσεις, περιμένοντας ότι κάποια στιγμή θα σε χωρέσουν και θα ανασάνεις, ενώ αυτές μπορούν μόνο να κλείνουν ασφυκτικά. Mα εσύ να μένεις πιστός στο ρόλο σου· ακόμα ένας επίδοξος πρωταγωνιστής στο έργο που λέγεται «το τέλος της αθωότητας» – ποιος θα βιάσει καλύτερα, ποιος θα σκοτώσει, ποιος θα εξουσιάσει; Κι αφήνεσαι στην παρηγόρια της οικουμενικότητας της παρακμής.