Κι αν είν’ το πέρας δρόμος

Κι αν είν’ το πέρας δρόμος

Να ‘σαι ευθύς

Να ‘σαι το βέλος, όχι ο τοξευτής

Το βέλος που σχίζει τον πέπλο

-Η αιχμή του χάνεται στο αδιαπέραστο

Στην αιχμή του γεννιέται το αδιαχώρητο-

Δε στοχεύεις

Ο πραγματικός στόχος είναι μια άγνωστη πραγματικότητα

Μα είναι δική σου

Εκεί ορθώνεται η βούληση

Ευθύς για να καταποντιστεί

Εκεί, ο μύστης της ελευθερίας

με κλειστά πάντα μάτια θε να διαβεί την ουτοπία.